Test se koristi za kvantitativno određivanje aktivnosti enzima kreatin-kinaze u serumu. Koristi se u dijagnostici i praćenju oboljenja mišića, srca i centralnog nervnog sistema (CNS).
Uzorak seruma ili plazme.
Ispituje se kod postavljanja dijagnoze i praćenje efekata terapije mišićnih oboljenja ili kod sumnje na oštećenje mišića bilo kog uzroka.
Test ne zahteva posebnu pripremu pre odlaska u laboratoriju.
Enzim kreatin-kinaza (CK) katalizuje reverzibilnu reakciju fosforilacije kreatina u fosfokreatin, pri čemu se oslobađa energija koju koriste mišići za kontrakciju. CK je dimer izgrađen od dve monomerne jedinice. Danas su poznata tri monomera ovog enzima koja se označavaju kao M, B i Mi. Iz monomera M i B nastaju tri citoplazmatična izoenzima, koji imaju istu molekulsku težinu, katalizuju istu reakciju, ali imaju različitu molekulsku strukturu i lokalizovani su u različitim organima. Četvrti izoenzim je lokalizovan u mitohondrijama.
Ovi izoenzimi su:
Povećanje aktivnosti CK je najosetljiviji parametar oštećenja mišića. CK raste kod miopatija kao što je Dišenova mišićna distrofija i kod stanja povezanih sa nekrozom mišića kao što je rabdomioliza. Ukupni CK takođe može biti povećan kod oboljenja CNS-a kao što je Rejov sindrom.
Ranije je najznačajnija klinička primena određivanja aktivnosti ukupnog CK bila zajedno sa aktivnošću CK-MB izoenzima kod postavljanja dijagnoze akutnog infarkta miokarda (AIM). U novije vreme je ovo napušteno i određivanje CK/CK-MB je zamenjeno određivanjem troponina T i I koji predstavljaju mnogo specifičnije markere oštećenja srčanog tkiva. Međutim aktivnost CK/CK-MB se koristi nekada za otkrivanje rizika za reinfarkt kod pacijenata sa AIM.
Koncentracija ukupnog CK raste kod oštećenja miokarda, pošto je i srce mišićni organ, sa značajnim porastom koncentracije CK-MM i CK-MB izoenzima. Povećanje koncentracije CK-MB u serumu zavisi od veličine oštećenja miokarda. Osetljivost i specifičnost određivanja koncentracije ukupnog CK kod pacijenata sa AIM se povećavaju određivanjem stope rasta (“slope”) u periodu od 4h, 8h i 12h nakon infarkta miokarda. Ukoliko bolest nema komplikovan tok, vrednosti se vraćaju na normalu nakon 3-6 dana. Odmah posle infarkta miokarda povećava se i aktivnost CK-MB, ali to povećanje ne ide paralelno sa povećanjem ukupne CK i maksimalne vrednosti se javljaju nešto ranije. Kod tipičnog infarkta miokarda vrednosti CK-MB iznose više od 8% ukupnog CK, uglavnom su između 10 i 30%.
Saznaj u roku od 4h šta to znači!
Aktivnosti enzima CK određene testovima različitih proizvođača mogu varirati zbog razlika u metodama i specifičnosti testova. Vrednosti CK je najbolje pratiti jednom metodom, tj. u jednoj laboratoriji. Rezultati ovog testa nisu apsolutni dokaz prisustva ili odsustva oboljenja. Rezultate testa će tumačiti lekar zajedno sa drugim dijagnostičkim testovima kao i kliničkom slikom pacijenta.
Božena Pavasović, diplomirani farmaceut - medicinski biohemičar
Rođena 1984. godine u Šibeniku. Završila Farmaceutski fakultet u Beogradu, smer medicinski biohemičar. Većinu praktičnih znanja i veština iz oblasti laboratorijske dijagnostike je stekla u Kliničko-biohemijskoj laboratoriji OB Pančevo gde i danas radi. Po prirodi je entuzijasta, optimista, zaljubljenik u putovanja i fotografiju, kojom se i amaterski bavi.