Test se koristi u skriningu procesa koagulacije krvi, za diferenciranje naslednih bolesti sa nedostatkom ili disfunkcijom fibrinogena, kao pomoć u praćenju inflamatornih stanja različitog uzroka, kao i za procenu rizika od kardiovaskularnog događaja (tromb, infarkt) kod osoba sa pozitivnom istorijom kardiovaskularnih i/ili onkoloških bolesti. Test nije specifičan za detekciju pojedinačnih poremećaja, te se ne sme koristiti kao samostalan parametar u dijagnostici i praćenju, ali može biti koristan marker diferencijalne dijagnostike.
Citratna krv, bitan je odnos krvi i antikoagulansa u epruveti.
Laboratorijsko određivanje fibrinogena može biti dvojako: može se odrediti aktivnost fibrinogena kao faktora koagulacije i može se odrediti njegova koncentracija u krvi u smislu količine. Aktivnost fibrinogena je koristan parametar u sledećim situacijama:
Određivanje fibrinogena kao antigena je pogodno kada je potrebno nisku aktivnost fibrinogena objasniti kao nedostatak (afibrinogenemija i hipofibrinogenemija - nasledne bolesti) ili kao nefunkcionalnost fibrinogena (nasledna ili stečena disfibrinogenemija). Tada se koristi odnos fibrinogen antigen/fibrinogen aktivnost (kod stanja sa nedostatkom fibrinogena taj odnos je blizak jedinici, a kod osoba sa nefuncionalnim fibrinogenom taj odnos je značajno viši od 1).
Test ne zahteva posebnu pripremu pre odlaska u laboratoriju, ali je preporučljivo noćno gladovanje od 12 sati pre odlaska u laboratoriju.
Fibrinogen je glikoprotein molekulske mase od 340 kD koji se sintetiše u jetri, a poznat je kao prvi faktor koagulacije i ima vitalnu ulogu u organizmu u procesu hemostaze (proces kojim se organizam štiti od preteranog gubitka krvi iz oštećenog krvnog suda). Ta uloga sastoji se u formiranju krvnog ugruška na mestu povrede krvnog suda. Kada dođe do povrede krvnog suda, pokreće se kaskada reakcija čiji je cilj sprečavanje krvarenja. U njima učestvuju koagulacioni faktori, tkivo krvnog suda i krvne ćelije trombociti. Uloga fibrinogena sastoji se u njegovoj transformaciji u fibrin pod uticajem koagulacionih faktora u poslednjim reakcijama procesa zgrušavanja krvi; niti fibrina formiraju mrežu u koju se upliću trombociti i tako nastaje čep (krvni ugrušak) koji sprečava krvarenje i ostaje na mestu povrede dok se ne sanira povreda. Nedostatak fibrinogena ili njegova nefunkcionalnost može poremetiti normalno funkcionisanje procesa hemostaze i dovesti ili do krvarenja ili do tromboze.
Fibrinogen je jedan od glavnih proteina akutne faze, tj.pozitivan reaktant akutne faze. To znači da njegova koncentracija i funkcionalnost rastu:
S druge strane u stanjima teške bolesti jetre nivo fibrinogena je značajno niži nego normalno. Sve ovo bi trebalo imati u vidu kada se tumače rezultati testova za fibrinogen.
Saznaj u roku od 4h šta to znači!
Preporučuje se tumačenje rezultata prema referentnim vrednostima uspostavljenim u samoj laboratoriji definisanim u populaciji koja gravitira toj laboratoriji. Nemojte interpretirati rezultate testa kao apsolutni dokaz prisustva ili odsustva nekog stanja. Rezultate testa interpretirajte zajedno sa drugim dijagnostičkim testovima kao i kliničkom slikom pacijenta.
Sanja Milutinović, diplomirani farmaceut - medicinski biohemičar
Rođena 1989. godine u Paraćinu. Diplomirala je na Farmaceutskom fakultetu u Beogradu na smeru magistar farmacije-medicinski biohemičar 2013 godine. Dobitnik je nagrade prof. dr Ivan Berkeš kao najbolji student magistar farmacije–medicinski biohemičar u školskoj 2012/2013 godini. Nakon položenog državnog ispita započinje radni odnos u odeljenju za laboratorijsku dijagnostiku Doma zdravlja Kuršumlija 2015.godine. Trenutno je načelnik laboratorijske dijagnostike Doma zdravlja Kuršumlija.